Warrior Apolline
‘Ik heb nooit gedacht dat het wel eens verkeerd met me kon aflopen. Ik had goede prognoses gekregen, en heb daar ook onmiddellijk in geloofd.’ ‘Ja, ik heb afgezien door de chemo, vooral de laatste sessies. Het is als de griep, maar 1.000 keer erger…’
‘Vanessa is me blijven meenemen naar fotoshoots tijdens mijn ziekte, en ik denk dat ik het daardoor allemaal beter heb kunnen dragen. Ik genoot daar enorm van. Had ik dát niet gehad, dan weet ik niet hoe het met me was afgelopen….’
‘Waar ik me sinds mijn ziekte aan erger is aan mensen die klagen over pietluttigheden zonder betekenis. Wat ik tegen hen te zeggen heb? Geniet mensen, geniet van het leven! Doe je ding! Volg je dromen! Want morgen kan het al gedaan zijn!’
‘Wat ik sinds mijn ziekte mijd als de pest zijn negatieve mensen. Die slorpen zoveel van je energie op!!!’
‘Wat ik uit deze zware periode geleerd heb? Alles heeft een reden!!’
Het verhaal van Apolline
Apolline is de allereerste Warrior.
Haar verhaal ligt aan de basis van het ontstaan van Warriors.
Ze was sinds enkele jaren de vaste babysitter van het gezin van Vanessa, en ging soms mee als model voor allerhande fotoshoots. Op een memorabele zomerdag kwam het verdict als een mokerslag aan voor Apolline en haar familie. Kanker. Zonder dat ze daarvoor enige fysieke klachten had gehad. Een opmerkzame osteopaat, die haar behandelde voor een verschot in de rug, had het eerste alarmsignaal gegeven toen hij een onnatuurlijke hardheid in haar hals had opgemerkt…De bal is aan het rollen gegaan en voordat ze goed en wel besefte wat haar overkwam, belandde Apolline net na haar 18de verjaardag in de ziekenhuissfeer…
Die zomer is voor Apolline het zonlicht uitgegaan… Hoewel Vanessa door dit slechte nieuws ferm uit het lood geslaan was, bleef ze niet bij de pakken zitten, want ze kende immers als geen ander de ideale formule om het droevige meisje op te beuren. Ze bleef haar meenemen naar shoots, maakte haar mooi en liet haar poseren. Niets wat Apolline liever deed, ook met de gevreesde ziekte in haar leden. Niets kon haar droeve ogen meer doen oplichten dan het vooruitzicht van weer een nieuwe shoot… “Ik ben Vanessa zo dankbaar dat ze dit heeft gedaan,“ zegt Apolline, “Ik weet niet hoe het met me zou afgelopen zijn had ik dat niet gehad…”
Er kwam een uitgebreide reeks foto’s en filmopnames, gedurende het hele ziekteproces van Apolline. Een opgetutte Apolline met pruikjes op, maar ook een zeer kwetsbare, broze Apolline, zónder pruik…Haar mooie grote helderblauwe ogen spreken boekdelen. Een zweem van angst…wat gaat er met me gebeuren.. wat gaan ze van me denken…maar ook: hé, ze krijgen me niet klein, ik ga er niet onderdoor, ik vecht terug! De lovende commentaren op het prachtige resultaat van het werk van Vanessa en haar team bleven niet uit. Er gaat zo’n krachtige boodschap van uit dat je er als mens niet ongevoelig kan bij blijven.
Vanessa zelf haalde enorm veel voldoening uit het gevoel het leed van dit meisje te mogen verzachten, haar op te beuren door haar mooi en voornaam te maken met haar penselen, iets positiefs te mogen creëren terwijl de boosaardigheid hoogtij vierde onder de tere blanke huid van Apolline…
Vanessa, die zag hoe Apolline elke keer opfleurde tijdens de shoots, kreeg het verlangen om dit ook bij andere door de ziekte getroffen, vechtende jonge mensen te proberen…Zo is langzaamaan het project Warriors ontstaan…Eerst uit de penselen, en daarna uit het hoofd van Vanessa Bossuyt Vigna, die ondertussen bewezen heeft zelf een taaie, vastberaden, immer doorgaande Warrior te zijn. Met de bloeddorst van een krijger op het oorlogspad, bleef ze haar doel nastreven: unieke sfeervolle scènes met sprekende gezichten en decors creëren, zodat deze mensen ten volle voor de lens kunnen getuigen van hun innerlijke kracht en doorzettingsvermogen.
Het gezamelijke doel van de bezielster van het project en haar warriors is unaniem: WINNEN! Maar Vanessa’s ambities zijn ondertussen veel verder gaan reiken. Ze zal met de vele prachtige Warrior foto’s het land doortrekken, vernissages en events organiseren en veel centjes verzamelen, met als doel een fonds te verzamelen dat strijdende jonge Warriors een financiële duw in de rug geeft voor de kostelijke nazorg die kanker met zich meebrengt… Er is ondertussen al een heel team van Warriors op de been, met veel vrijwillige helpende handen, vaak ook ex-kankerpatiënten die exact weten wat het woord betekent… Het gaat ondertussen goed met onze eerste Warrior, onze muze Apolline. Haar zoveelste controle was prima! Na een jaar van lijden, vallen , opstaan en doorgaan, zette ze haar jonge leventje verder en is ondertussen opnieuw gaan studeren. En weet je wat Apolline heeft gekozen als studierichting? Osteopathie!